Claes had een halfjaar geleden nog onderdak, maar werd door BrabantWonen uit de woning gezet omdat hij volgens de buren hun deuren besmeurde met hondenpoep.
“Ik woonde er acht jaar. Alsof ik dan opeens poep op deuren ga smeren. Natuurlijk niet”, zegt Claes.
Vijf maanden in een tentjeHet kwam tot een rechtszaak, maar Claes nam geen advocaat. “Dat was een foutje. Ik ging ervan uit dat de rechter me gelijk zou geven en in zou zien dat ik onschuldig was. Dat viel anders uit.”
Na de uitzetting, verhuisde Claes met zijn honden naar de rand van de stad, waar hij vier maanden in een tentje woonde. Op 22 september zouden zijn honden worden weggenomen door de gemeente, maar het kwam tijdig tot een compromis, zo bevestigen beide partijen.
De gemeente heeft Claes aangeboden om de honden naar een hondenpension te sturen. De kosten? Ongeveer 1200 euro per maand, maar de gemeente betaalt daar flink aan mee. Claes stemde in.
Zelf is hij sinds dinsdag ook niet meer dakloos. Claes wordt opgevangen in Oss – tijdelijk, totdat de ex-verslaafde Claes een eigen woonruimte heeft gevonden. Eind goed, al goed? Niet volgens Claes. Die wil enkel bij zijn honden zijn.
‘Ik ben alleen blij als ik mijn honden heb’“Ik krijg van alle kanten te horen dat ik blij moet zijn met de opvang, maar ik ben alleen blij als ik mijn honden heb. Zij zijn de reden dat ik in een tent ben gaan wonen. Het is heel fijn dat ik tijdelijke opvang krijg, maar ik en mijn honden zijn nog nooit uit elkaar geweest. Het is pijnlijk.”
De oplossing is niet de situatie zoals Claes die voor ogen had, maar het moet nu eenmaal, zo erkent hij ook zelf. “Ik moet werk en vast onderdak regelen. Zo kan ik investeren in de toekomst van mijn honden. Ik weet dat dit het beste voor ze is.”
Het stukje bos waar Claes woonde is nu leeg. Op de grond liggen enkel nog hondenbrokken. Zijn kampeerplek fungeert nu als voederplek voor zwerfkatten. Zijn honden, die twee kooien delen in het pension, gaat hij naar eigen zeggen missen, maar afscheid nemen was niet nodig.
“Als ik een afspraak maak met het pension mag ik ze even met me meenemen. Handig, voor als ik alle zorgen even beu ben.”