De inbraak was maandag rond halftwaalf in de Beukehoutstraat. Letterlijk alle filmpjes die ooit van haar zes maanden oude dochtertje zijn gemaakt, bewaarde Daphne op haar camera. Van de bevalling zelf tot aan het moment dat haar kindje zich de eerste keren voortbewoog: allemaal weg.
Een paar foto's had ze ook op haar laptop gezet, maar dat apparaat is eveneens gestolen.
Ten einde raadDe jonge moeder is ten einde raad. "Dit doet pijn. Ze denken alleen aan geld. Ze staan er niet bij stil dat sommige dingen onvervangbaar zijn. Die camera interesseert me niet, maar wél wat erop staat. Mijn bevalling kan ik niet meer over doen."
Terwijl Daphne emotioneel haar verhaal doet, breekt haar stem van de spanning. "Ik kon de nacht na de inbraak nauwelijks slapen. De dag erna ben ik het huis gaan doorzoeken. Ik besefte dat de camera weg was, maar toch hoopte ik dat ik de foto's zou vinden. Tevergeefs natuurlijk."
'Sorry meid'Een stilte. "Ik wil gewoon mijn kind later haar beelden kunnen laten zien. Ik wil niet hoeven zeggen: 'Sorry meid, toen je zes maanden oud was is alles weggehaald.' Ik móet iets doen, al probeer ik het alleen maar. Maar de kans is klein dat ik de foto's ooit terugzie."
Behalve de emotionele foto's is het natuurlijk ook zo dat het om beelden gaat die uiterst persoonlijk zijn, zoals van de bevalling. "Dit is privé. Ik hoop dat niemand de beelden ziet. Of er ook maar iets mee doet", vertelt ze open.
'Was ik maar thuis gebleven'Daphne voelt zich schuldig. Op maandag, de dag van de inbraak, ging ze namelijk voor het eerst sinds de bevalling weer werken. "Ik had het nog met mijn vriend overlegd en hij zei nog dat het goed voor me was weer te beginnen. Nu denk ik: was ik maar thuis gebleven."
De politie kwam meteen zodra ze te horen kreeg van de inbraak. De agenten zeiden tegen Daphne dat het de laatste tijd vaker hommeles is in haar wijk. "Ik hoop gewoon dat iemand iets heeft gezien. De dieven namen ook een grote felroze tas mee uit de babykamer. Dat is toch niet te missen?"