“Wat we precies slikten, weet ik niet. Maar ik weet wel dat ik er erg suf van werd”, vertelt ze. Het zou gaan om middelen als Valium en Seresta. Ze zat van 1969 tot en met 1973 in het opvanghuis voor moeilijk opvoedbare meisjes, dat werd gerund door nonnen. Els omschrijft het tehuis als een gevangenis.

“De deuren gingen ’s nachts op slot. En als je dreigde om weg te lopen, stopten ze je in een isolatiecel. Ik heb gezien dat een vriendinnetje door vijf nonnen daarnaartoe werd gebracht. Dat was echt heel heftig.”

Pillen in bh

De meisjes werkten overdag in een wasserette. “Stond ik daar half te slapen achter die mangel. Dat er nooit ongelukken zijn gebeurd”, vertelt de nu 61-jarige Els. Wat voor pillen ze kreeg en waarom, wist ze niet. Maar dat ze het niet wilde wel. “Ik deed op een gegeven moment net alsof ik de pillen slikte. Vervolgens veegde ik met mijn blouse zogenaamd mijn mond af, maar dan spuugde ik het pilletje in mijn bh.”

Een medewerker van het voormalige meisjesinternaat heeft aan RTL Nieuws bevestigd dat er soms inderdaad zware kalmeringsmiddelen werden toegediend aan de meisjes. Els vindt het ongelofelijk dat deze middelen aan kinderen werden gegeven.

LEES OOK: 'Meisjes in opvanghuis Stevensbeek werden gedwongen kalmeringsmiddelen te slikken'

“Onze hersenen waren nog niet eens volgroeid. Ik ben 43 jaar verslaafd geweest aan heroïne en cocaïne. Ik denk echt dat ik verslavingsgevoelig ben geworden omdat ik als kind al van die pillen kreeg. Er zijn namelijk meer meisjes drugsverslaafd geworden.”

Ze wil samen met andere oud-bewoners excuses van de overheid. Ook wil Els een schadevergoeding. “Eerst wilde ik alleen een excuses. Maar nu ik er wat langer over nagedacht heb, bedenk ik mij dat ik vier jaar voor nop heb gewerkt. Dat mag wel gecompenseerd worden.”