Rianne werd in 1978 dood geboren in Geldrop. Nooit heeft ze met haar naam in de een akte gestaan. Volgens de wet werd geacht dat als een kind dood ter wereld kwam, het nooit heeft bestaan. De naam van het kindje was nergens terug te vinden. Maar in juli werd die wet aangepast, waardoor ouders van doodgeboren kinderen met terugwerkende kracht hun zoon of dochter nu wel een naam kunnen geven.

Tiny heeft daar zonder aarzeling gebruik van gemaakt, precies op de dag dat Rianne 39 zou zijn geworden. De Eindhovenaar wil niet met zijn achternaam vermeld worden. Zijn ex-vrouw gaf weliswaar toestemming om Rianne een naam te geven, maar wil liever niet meer met de verdrietige gebeurtenis worden geconfronteerd.

Toch wil Tiny zijn verhaal kwijt: "Ik wil laten zien dat het geven van een naam aan je dood geboren kind veel troost kan bieden."

LEES OOK: Helmonders strijden voor erkenning doodgeboren dochtertje: petitie ruim 80.000 keer gesteund

Te vroeg geboren
Toen Rianne werd geboren, zat ze slechts 29 weken in de buik in plaats van de gemiddelde 40 weken. "Er werd geprobeerd om de bevalling tegen te houden, maar dat lukte niet meer. Het was spannend, onzeker of ze het zou redden."

Al tijdens de bevalling werd duidelijk dat zijn dochter levenloos ter wereld zou komen. "Meteen werd Rianne met doeken afgeschermd. We mochten haar koste wat het kost niet zien. Ze dachten dat het beter zou zijn voor de rouwverwerking." Ook mochten de ouders het kind niet zelf bij de burgerlijke stand aangeven, dat deed de begrafenisondernemer.

Het werd de ouders bovendien afgeraden naar de begrafenis te gaan, maar daar trokken ze zich uiteindelijk niks van aan. "Toen we op de begraafplaats in Geldrop arriveerde, was ze al begraven. We zagen haar grafje, met een eenvoudig bloemstuk erop."

Nooit uit hoofd gezet
Nooit heeft Tiny zijn overleden dochter uit zijn hoofd gezet, ook niet toen zijn tweede dochter werd geboren. En zeker niet toen zijn kleindochter naar Rianne werd genoemd. Negen jaar geleden, toen zijn dochter 30 zou zijn geworden, plakte hij een A4’je met een zelfgeschreven gedicht op het monument voor doodgeboren kinderen op de begraafplaats in Geldrop. Daarin stond haar naam wél vermeld. "Maar dat was het enige dat ik tot dan toe kon doen."
[flickr:https://www.flickr.com/photos/omroepbrabant/35942650224/in/dateposted/]
Voor Tiny is het onbegrijpelijk dat zijn dochter zo van hem werd afgepakt. "Voor mijn gevoel heb ik haar weggemoffeld, terwijl ik er niks aan kon doen. Ik voelde me toch schuldig. Het is onbegrijpelijk dat het gebeurde. Je legt je handen op de buik, je voelt de baby schoppen, je bouwt er een band mee op. Hoe kan het goed voor de rouwverwerking zijn als je niet eens afscheid kan nemen?"

'Vrolijke gebeurtenis'
Woensdag werd er een akte van levenloos geboren kind opgemaakt (dit valt onder de overlijdensaktes). En ook in het oude trouwboekje van Tiny wordt Riannes naam voortaan vermeld.

Om het te vieren, kochten Tiny en zijn dochter wat lekkers. Geen beschuit met muisjes. "Rianne leeft tenslotte niet meer. We hebben chocoladebollen gegeten. Dat verdienen we wel: dit is een vrolijke gebeurtenis."