Moos is een slanke 3-jarige teef met een spits koppie, een bruine toet met een beetje wit en een klein wit puntje in de staart. Ze is gechipt en ze droeg 5 augustus een brede bruine halsband. Moos is niet een standaard brede Berner sennenhond. Ze is is niet heel groot, vergelijkbaar met een labrador of een golden retriever. 

Op vakantie

De hond logeerde op het moment dat ze verdween bij de ouders van Geert. "Wij waren op dat moment vakantie", legt Juliët uit. "Ik weet niet hoe laag deze luchtballon overvloog, maar Moos is zó bang voor luchtballonnen... We hebben dit al vaker meegemaakt, maar dan bij ons thuis. Luchtballonnen vliegen hier in de omgeving veel rond."

Haar schoonouders zijn meteen na de verdwijning van Moos met vrienden en familieleden gaan zoeken in de omgeving. "Tot diep in de nacht." Dat leverde niets op en dus gingen ze de dagen daarna door met hun zoektocht. Ook hebben ze flyers opgehangen en uitgedeeld. Woensdag - toen Juliët en Geert terugkwamen van hun vakantie - was er even hoop. Toen leek Moos opgedoken te zijn in Gemert. 

"Toen zijn we met man en macht daarnaartoe gegaan. Maar uiteindelijk heeft ook dit nergens toe geleid. We hebben daar wel allerlei mensen gesproken en flyers opgehangen. Ook hebben we twee speurhonden - die gespecialiseerd zijn in het vinden van vermiste honden - erbij gehaald. Maar sinds woensdag is er geen enkel spoor meer."

'We weten niet meer waar we moeten zoeken'
Juliët en Geert hebben de vermissing van Moos bij alle mogelijke instanties gemeld: bij de stichting Amivedi, de politie, bij asiels, boswachters en de dierenambulance. Op Facebook hebben ze een speciale pagina aangemaakt, waar tips over Moos achtergelaten kunnen worden. "Het bericht over haar vermissing wordt massaal gedeeld", weet Juliët. Daar is ze ontzettend blij mee. "We hopen dat iemand haar heeft gezien. We weten gewoon niet meer waar we moeten zoeken..."

Ze omschrijft Moos als 'een knuffelbeest'. "Maar ze is wel heel kieskeurig met betrekking tot mensen die ze leuk vindt. Dat is misschien ook wel het probleem, ze loopt niet zomaar naar iedereen toe... Maar bij ons lag ze nog nét niet in bed, haha. Ze is hartstikke vrolijk, heel trouw en lief. Ze is echt ons kindje." Dat bleek ook wel uit het feit dat Moos de ringen kwam brengen op de dag dat Juliët en Geert trouwden. 

Moed erin houden

De Udense probeert de moed erin te houden. "We hopen natuurlijk dat ze nog ergens opduikt, maar we moeten reëel zijn. Elke dag dat ze langer weg is, wordt het wat moeilijker om hoop te houden. Maar zolang er geen meldingen zijn van ongelukken of iets dergelijks ..."

Juliët en Geert hebben een beloning van vijfhonderd euro uitgeloofd voor 'de lieve mensen die er voor zorgen dat zij weer met Moos kunnen knuffelen'.