Armand betekende voor veel mensen veel verschillende dingen. Toch was de eigenheid van Armand de rode draad van de afscheidsbijeenkomst. Vast blijven houden aan je eigen denkbeelden en doen wat jij denkt dat goed is. Armand, of Herman George van Loenhout zoals hij echt heette, was daar het toonbeeld van.
LEES OOK: Protestzanger Armand (69) overleden: 'Voorbeeld nemen aan onverschrokken leven'
Daarin inspireerde hij anderen. "Blijven geloven in wat je doet. Stug doorgaan met je ding doen", vertelde vriend Derrick Bergman. Zjef Naaijkens van de Veulpoepers legde na opkomst een gedroogde wietplant met volle toppen neer en moedigde de aanwezigen aan die met zijn allen proberen op te roken voor de dienst over was. "Manus, daar ga je jongen", sloot Zjef af en zong voor Armand Op in rook.
'Een waarheidsverteller, een troubadour'Armand sprak veel. Heel veel. Hij sprak in wijsheden, zo haalde veel sprekers aan. Wijsheden die ze in hun toespraken aanhaalden, alsof ze de grote filosofen citeerden. "Het leven is een seksueel overdraagbare ziekte met de dood tot gevolg", haalde Hans Plomp van Ruigoord, waar Armand ereburger werd, een van Armands favoriete uitspraken aan.

"De wereld is vergeetachtig. Wat op maandag wordt gezongen, wordt woensdag vergeten en vrijdag weer opnieuw gezongen", citeerde Lucky Fonz III Armand. De zanger noemde de Eindhovense protestzanger een 'waarheidsverteller, troubadour, een muzikale wijsgeer'.
'Een mens die inspireerde'Vriend en schrijver Hans Tabbers vertelde hoe Armand hem inspireerde. "Ik geloof niet in sprookjes, maar verzin ze elke dag. Doe wat gedaan moet worden en dat ik altijd dromen mag." Hij vertelde over zijn vriend: "Hij was geen god, nog geen halfgod, maar wel een mens die inspireerde".
LEES OOK: 'Nu is hij vertrokken naar de eeuwige wietvelden' en andere reacties op overlijden Armand
Er was veel muziek. Van de Veulpoepers, van The Kik, Lucky Fonz III en van Ludo Vandebroek. De Tilburgse rapper met een verstandelijke beperking bracht een nieuwe tekst 'die Armand niet meer heeft mogen horen' op het bekende harmonicariedeltje uit Ben ik te min.
Mondharmonica voor ArmandBertus Borgers zong en legde daarna geen bloem bij de kist, maar zijn mondharmonica. 'Aan de andere kant, is hij ook muzikant'.

Tegen het eind was er een geluidsboodschap van Armand zelf. Een boodschap bedoeld om te laten horen na zijn dood. 'Het leven is mooi/ Jij bent er nog steeds/ als jij dit hoort/ heb ik de bus geblazen/ een sterveling, ik zei het al reeds/ heeft Vadertje tijd mij te grazen/ en zou je dit dan lichtelijk verbazen/ dan denk maar zo, het geluk is met de dwazen', dichtte Armand lachend.
Daarna sloot iedereen af in een samenzang 'Ben ik te min'. De artiesten op het volgestroomde podium zongen met een volle Effenaar zijn grootste hit. De bloemen werden op de kist gelegd.
'We want more', schreeuwde iemand in de zaal. Dat zouden alle aanwezigen wel willen. De noten verstomden. De muzikale wijsgeer Armand is niet meer.