Het slachtoffer, een 23-jarige man van Poolse komaf, ligt nog in kritieke toestand op de intensive care. Wonder boven wonder kreeg hij onderweg naar het ziekenhuis weer een hartslag.
'Ik voelde geen pols'Dat laatste is waarschijnlijk te danken aan het alerte optreden van de strandgasten. “We hoorden opeens verschillende kinderen roepen dat er een man in het water dreef”, zegt een 47-jarige vrouw, die liever anoniem wil blijven. “Ik dacht eerst aan een grap, maar toen zag ik iemand in het water springen. Hij haalde een man uit het water die buiten kennis was.”
De vrouw aarzelde niet en besloot erop af te gaan. “Ik heb een medische achtergrond, dus misschien kon ik wat voor het slachtoffer betekenen. Ik voelde geen pols, dus ik aarzelde even om verder actie te ondernemen. Maar toen dacht ik meteen: nee, deze jongen hier moeten we redden. En dus ging ik met andere strandgasten over tot reanimatie.”
'Ik hoop dat hij het redt'Dat duurde bijna drie kwartier. De vrouw ontfermde zich over het hart van het slachtoffer. “Het duurde even tot de hulpdiensten er waren, omdat de zwemplas nogal afgelegen ligt. Gelukkig was er een arts in de buurt die eerste hulp verleende. Zo werkten we met z’n allen samen om het leven van deze jongen te redden. We deden wat we moesten doen en waarvoor we opgeleid waren.”
Op een gegeven moment arriveerde de brandweer, die meehielp met reanimeren. “Ik heb persoonlijk geen hartslag meer gevoeld, dus ik ging uit van het ergste. Nu hoor ik dat hij kritiek in het ziekenhuis ligt. Ik hoop dat hij het redt. Ik houd contact met de politie over verdere ontwikkelingen. Na het incident kwamen medewerkers van Slachtofferhulp ter plekke. Het was natuurlijk niet niks wat er gebeurde.”
'Mijn zoontje schrok'Samen met haar zoontje van 13 is de vrouw donderdag teruggekeerd naar de plas. “We zijn om alles even te verwerken vandaag naar dezelfde plek teruggegaan. Mijn zoontje was ook behoorlijk geschrokken en stelde natuurlijk veel vragen, maar inmiddels gaat het wel weer met hem. Zo zag hij opeens zijn moeder iemand reanimeren. Dat gebeurt ook niet iedere dag. Maar een held voel ik mij niet. Ik heb gewoon mijn plicht gedaan.”
'Ze voelden iets glibberigs'Ook de Limburgse Guusje Vrehen was er vanaf de eerste minuut bij betrokken. Zij hoorde vier kinderen tussen de veertien en vijftien jaar om hulp schreeuwen. “Ze voelden in het water iets glibberigs tussen hun benen drijven”, vertelt ze. “Opeens voelden ze onder water armen en een hoofd. Ze gilden het uit van angst, maar reageerden heel goed en dapper. Ze haalden de jongen mee uit het water.”
Samen met anderen ging Guusje over tot reanimatie. “We hebben met z’n allen gevochten om het leven van deze jongeman te redden. Ik ben heel trots op de kinderen die zo adequaat gereageerd hebben. Zij hielden zich staande, ondanks dat het een heel eng moment voor ze was.”
OnderzoekWaardoor de man onwel werd, moet onderzoek uitwijzen. De gemeente en politie zijn trots op het vlugge en kordate optreden van de strandgasten. Het 23-jarige slachtoffer was overigens geen gast van de camping.