Juffen Louise en Linda staken voor minder hoge werkdruk, 'We moeten iets doen, de maat is vol'
De gang van zaken op het Malieveld was niet wat Louise uit Eindhoven ervan verwachtte. Er zijn optredens van een band en er worden liedjes meegezongen. “Wij vonden het zo belachelijk wat daar gebeurde”, stelt ze. “Er werden nog net geen dansjes gedaan. Mensen denken dat het een feestje is om te staken, maar wij zijn daar gekomen om een statement te maken.” Louise is samen met haar collega’s vanuit Eindhoven naar Den Haag gereisd om te staken, maar zat ook snel weer in de trein terug naar huis.
Ook lerares Linda uit Den Bosch wilde een statement maken. Zij ging niet naar het Malieveld, maar schreef een uitgebreide post op Facebook. Haar 26 jaar ervaring in het onderwijs helpt hierbij. Het doel? “Het imago van het onderwijs moet verbeterd worden, de werkdruk moet omlaag, het passend onderwijs moet beter afgestemd worden op leerling en leraar en ook het salaris mag wel wat omhoog.”
Geen jonge aanwas
Linda werkt nu op een school voor hoogbegaafde kinderen. Hier is de werkdruk volgens haar lager. Daarom staakt zij niet per se voor zichzelf, maar wel voor haar collega’s en toekomstige collega’s. “Jongeren willen dit beroep niet meer. Ze worden zelfs door hun omgeving ontmoedigd om aan de pabo te beginnen. Met als argument, je verdient niks."
Zo’n jonge collega is Louise. Ze werkt nu drie jaar in het onderwijs, maar sluit zich volledig aan bij de standpunten van andere juffen en meesters. Er waren verschillende toespraken over het onderwijs op het Malieveld. “Een aantal sprekers zei echt waar het op staat”, stelt Louise. “Zo sprak er iemand van de universiteit, een leerkracht van het ROC Nova college, verschillende ouders en zelfs kinderen.”
'Niet serieus genomen'
Aan de andere kant waren er volgens haar verschillende sprekers die ‘totaal niet wisten waar ze het over hadden’. “De presentator maakte allemaal sarcastische opmerkingen over de spandoeken. Dat kan gewoon niet”, zegt Louise. “Wij voelden ons echt niet serieus genomen, zeker niet als er allemaal blije liedjes worden gezongen.”
Het gaat niet om het geld
De staking gaat haar niet eens per se om het geld. “Ik ben niet iemand die meer salaris wil, maar ik wil meer middelen om ons beroep uit te oefenen”, zegt Linda. “Meer handen in de klas bijvoorbeeld voor kinderen met gedrags- of leerproblemen. Het is logisch dat je dat als leraar niet allemaal alleen kunt.”
Daarom vindt ze dat leraren voor zichzelf op moeten komen. Iets dat zij volgens Louise heel lang niet durfden. “We waren gewoon te moe om te staken. Nu moeten we iets, de maat is vol.” Wat het doel van de staking is? Van der Steen: “Ik wil graag het gevoel van een goede werkflow terug. Een flow waarin je bezig bent met lesgeven in plaats van randzaken.”